Ons eindpunt van de reis
Door: paulsijben
Blijf op de hoogte en volg Paul
06 Maart 2011 | Gambia, Banjul
Verslag afrika.
Welkom bij het verslag van Paul Sijben over Afrika.
In het verslag worden onze dagen beschreven hoe deze eruit zagen, onze avonturen en natuurlijk onze stage in Afrika.
De eerste 3 weken bestaat uit de reis met de auto naar onze stage in het mooie West-afrika, we zitten in Senegal het plaatsje Baila.
Veel lees plezier.
Dag 1. 06-02-2011
Eindelijk na het lange wachten is het zover, we gaan naar Afrika! Vroeg opstaan de laatste dingen pakken en regelen. Om 9 uur smorgens verzamelen we bij carpoolplaats in urmond, Ferdie en Kay waren te ver doorgereden dus die stonden ergens anders op ons te wachten. Samen met familie en vrienden vertrokken we richting Bakel in Brabant voor de offeciële opening. Eenmaal in Bakel aangekomen stonden de meesta GFA auto`s al klaar. Na nog wat dingen verdeeld en besproken te hebben moest ons team als eerste over de brug rijden. Toen begon onze reis richting de Geuselt in Maastricht waar nog andere familieleden en vrienden ons stonden op te wachten. Na enige traan en knuffels zijn we vertrokken richting belgië en zo door naar Frankrijk. Hier gaan wij onze eerste keer overnachten. Eenmaal aangekomen in het hotel in Frankrijk worden we per team een tweetal kamers toegewezen waar wij kunnen overnachten, bedden en dekens zijn er al dus we hoeven niet veel uit te pakken. Nadat we ons een beetje geinstalleerd hebben kunnen wij naar de grote zaal gaan en hebben we ons een paar pilsjes gedronken en daarna een lekker diner gehad. Morgen moeten we weer vroeg op en de laatste paar dagen van voorbereiding zijn ook zwaar geweest dus we gaan allemaal al vroeg slapen.
Dag 2. 07-02-2011
Vanmorge weer vroeg opgestaan, we hebben redelijk kunnen slapen alhoewel het wel wat te warm was omdat de verwarming nog aan stond. eenmaal wakker hebben we ons een voor een eventjes lekker warm kunnen douchen en zijn we aan het ontbijt begonnen. Het had allemaal lekker gesmaakt en we hebben de spullen weer ingepakt en zijn vertrokken. Het eerste korte stuk na da autoweg opaan was door de weilanden en de mooie kleine franse dorpjes, heerlijk om wakker te worden met zo een tourtochtje. Op de autoweg schiet het ook aardig op, voordat we het weten zijn we al voorbij dyon en in Lyon. We kunnen ten alle tijden contact houden met alle andere auto's uit onze groep door middel van de 27MC bak. Dit werkt perfect en zorgt ook voor de nodige humoristische momenten.
Dag 3. 08-02-2011
Welkom bij alweer dag 3 van ons avontuur, nog 69 dagen te gaan. Gister hebben we Ferdie zijn koppie kaalgeschoren, toen kwam Paul die heeft nu een mohawk, Yeah Awesome! Robin heeft al zijn haren eraf en is nu ook helemaal kaal! Waren zoveel haren dat we het grootste gedeelte maar met een mes hebben afgedaan. Vanmorge lekker ontbeten op de parkeerplaats van het hotel, het is nu half 11 smorges en we zijn nu ongeveer zon 190km van Barcelona verwijderd. Kale koppen niet te stoppen! De hele dag doorgereden met hier en daar een kleine pauze, en tegen 12u zijn we in een klein hotel net achter madrid eerst even iets gaan drinken en daarna toch maar gaan slapen. Het was een stuk minder hygïenisch als het eerste hotel maar we hebben toch goed kunnen slapen.
Dag 4. 09-02-2011
Na weer een nachtje slapen van maximaal 7 uurtjes zijn we om half 8 opgestaan. Rustig aan hebben we allemaal onze spullen gepakt en besloten om toch maar niet in het hotel te ontbijten vanwege de lange tijd dat al het eten al op dezelefde plek leek te liggen. Een paar km verderop zijn we gestopt vanwege problemen met de Land Rover van Wim en Rob. Hij had alweer te weinig koelvloeistof, de dag van tevoren had hij hetzelefde probleem en hebben we hem bijgevuld. Het bleek de koelvloeistofpomp te zijn die lekte. hier hadden wij niet alle onderdelen voor bij ons en we hebben dus maar een garage gezocht zo kort mogelijk in de buurt. Het duurde ongeveer 2 uurtjes voor de nieuwe koelvloeistofpomp geleverd en gemonteerd werd. rond 12:30 was alles gerepareerd en zijn we weer vertrokken, op naar Cordoba. Na een tijdje rijden zijn we nu alweer in het hotel Las Camelias waar we blijven overnachten. Hier in het hotel is iedereen van Go For Afrika samen gekomen en we gaan met alle teams samen over naar marokko morgevroeg. Onze auto verbruikt nogal wat diesel en we hebben beide nog snel eventjes wat geld gepint en wat drank gehaald zodat we er weer een hele tijd tegenaan kunnen. We hebben gehoord dat we niet veel lekker warm water meer krijgen om mee te douchen dus dit hotel is onze laatste stop voor een lekkere warme douche, daarna lekker vroeg naar bed want we moeten weer vroeg weg.
Dag 5. 10-02-2011
Vanmorgen zijn we vroeg opgestaan en met iedereen van Go For Afrika met de auto naar de boot gereden. Een voor een gingen alle auto's op de boot en voor dat we het wisten waren we al in Afrika! De eerste paar kilometers waren nog op spaanse grond. Toen we bij de grens aan waren gekomen was het een grote chaos. Overal waren mensen rond aan't lopen en je vragen aan't stellen en tege je aan't praten. Een van iedere auto is naar de duane gegaan en heeft alle formulieren geregeld en we zijn zonder problemen door kunnen rijden. Het was lekker weer en we zijn even op een terras gaan zitten om iets te drinken en even een simkaart gekocht zodat de telefoonkosten wat lager worden. Onze nieuwe nummers worden zo snel mogelijk op onze hyves gezet. In marokko was ook een hele leuke markt gewoon tussen alle op mekaar gepropte huizen in. Hier kon je vanalles kopen van schoenen tot horloges, eten, telefoons en nog veel meer. Toen we het allemaal wel gezien hadden zijn we weer verder gereden richting een camping boven op een berg in..... .Hier hebben we allemaal onze tent opggezet en zijn we daarna het dorpje in gegaan om wat rond te kijken en wat te eten en drinken. Hier hebben we voor omgerekend 3.50 kip met friete en alles gekregen als avondeten. Het is hier niet duur en het heeft een leuke sfeer. De straatjes liggen allemaal heel onlogisch op mekaar aangesloten en de huizen zijn zo klein en kort op mekaar als maar kan. In deze huisjes met hele lage deuren verkopen de eigenaars allemaal hun zelf gemaakte verkoopwaar. Na een paar uutjes hadden we het weer gezien en zijn we weer terug gegaan naar de camping om nog even van een kampvuur te genieten en daarna te gaan slapen.
Dag 6. 11-02-2011
Rond 8 uur zijn we allemaal uit ons tentje gekropen en hebben we alles bij mekaar gepakt en zijn we vertrokken richting safrou. De weg was niet altijd even best en de ene auto had het er wat moeilijker mee als de andere. Dit heeft natuurlijk ook veel tijd gekost maar de wegen door de bergen waren echt prachtig mooi en een genot om daar door te rijden. Op de smalle wegen die door de bergen slingeren kwamen we niet veel ander verkeer tegen en konden we met een flinke vaart door rijden. Dit is heel wat anders dan wat touren in ons limburg, deze wegen komen geen eind aan en elke bocht is weer anders en het is gewoon echt heerlijk om zo te kunnen rijden. nadat we alle hobbelwegen achter de rug hadden waren we eindelijk aangekomen in safrou. Hier hebben we gelukkig bij ons 4e hotel een match gevonden, het is niet duur en ze hebben een warme douche, goede bedden en bovenal hebben ze wifi. Hier hebben we allemaal eventjes alles kunnen bijwerken en zijn we weer vroeg gaan slapen.
Dag 7. 12-02-2011
Vanmorgen zijn we weer vroeg opgestaan, hebben we ons eventjes wat gegeten en gedronken en zijn weer op weg gegaan naar het volgende dorp. Vandaag kon je veel beter als alle andere dagen de hele omgeving langsaam zien veranderen naarmate dat je er doorheen reed. Vanaf waar wij vertrokken in ons hotel waren het vooral dennebomen en dergelijke, je zou op sommige momenten zeggen dat je gewoon in de ardenne zit. Nadat we nog geen 20 km hebben gereden kwamen we in een omgeving met allemaal heuvels met sneeuw erop. Van de sneeuw gingen we weer naar een landschap met grote bergen en veel droog zand. Vanaf dit droge zand zijn we doorgereden naar een gebied met nog donkerder rood zand. Eenmaal in het dorpje aangekomen waar alle deelnemers van GoForAfrika bij mekaar komen gingen we naar een camping waar we met ons hele team bij mekaar op een grote kamer slapen. Bij de camping heben we een paar hele aardige marrokanen ontmoet die overal alles goed wisten te vinden, en mocht je iets nodig hebben helpen ze je maar al te graag. Vanavond kunnen we wat langer op blijven want we hebben morgen een rustdag, maar je wil morgen toch ook nog wel wat waard zijn om iets van de cultuur te gaan ontdekken.
Dag 8 - Rustdag. 13-02-2011
vandaag hadden we eens tijd om eventjes wat rond te kijken in het stadje en iets meer van de cultuur mee te krijgen. Bij alle winkeltjes word je naar binnen gevraagd. Omdat we morgen de Sahara in gaan hebben we vandaag voorbereidingen getroffen, veel water gekocht en alles opnieuw ingedeeld in de auto. Het is zeker geen slecht idee geweest om een rustdag in te lassen. Een paar honderd meter van de camping af staat een man met zijn fruitkraam waar je voor een belachelijk laag bedrag het allerlekkerste fruit krijgt wat we ooit hebben gegeten. Hij heeft sinasappels manderijnen, aardbeien en nog andere fruit soorten waarvan we niet eens weten hoe ze heten. Vanavond gaan we toch weer eneigzins vroeg slapen omdat we morgen fit moeten zijn om door de sahara te gaan rijden. We weten niet wat we moeten verwachten, de sahara ken je alleen van verhalen over een en al zand en voor de rest niet veel meer dan dat.
Dag 9. 14-02-2011
Vanmorgen zijn we om 7u opgestaan om eerst even nog eens goed te douchen en daarna de sahara in te rijden. Voor ons vertrek zijn we nog even snel bij de fruitman voor een paar euro fruit gaan halen, hier in marokko betalen ze met Diram. Tien Diram is een euro, en erg veel Diram hoef je hier niet te geven voor iets te eten of souvenier of wat dan ook. Eenmaal in de Sahara kwam onze pajero goed tot zijn recht, we hebben de anderen een paar keer uit het zand moeten trekken en kwamen overal zonder moeite doorheen. het eerste gedeelte van de Sahara, wat we vandaag dus gehad hebben bestaat vooral uit veel stenen en kiezel en dergelijke. Uiteindelijk zijn we bovenop een heuvel bij een klein dorpje gaan slapen met direct onder ons een meertje.
Dag 10. 15-02-2011
Toen we vanmorgen ons tentje uit kwamen hadden we een prachtig uitzicht over een lang strekkend landschap van de sahara met hier en daar wat bomen en een mooi meer onder onze campingplaats. We zijn met z'n alle naar een dorpje vertrokken en hebben hier wat gegeten en gedronken en voor diegene met lekke banden en dergelijke hebben we dit hier kunnen laten repareren. Wij zijn met de Pajero en de gids, Wim buijsen en Rene met de Landrover, en nog een motor rijder en een renealt kangoo via een piste gereden waar dus meer offroad rijden is. De rest van het GoForAfrika project zijn via een verharde weg naar de volgende campeerplaats gegaan. Onderweg op de piste hebben zowel de pajero als de land een lekke band gehad. En na een tijdje wachten is de gids toch terug gekomen om ons te helpen met het omwisselen van de banden en konden we weer verder. Toen we in het dorpje aankwamen bleek er feest te zijn. Er was een kermis en dergelijke, we hebben allereerst naar een hotel gezocht en kwamen uit op een gebouw wat meer afgelegen van het dorp. Hier in dit hotel wisten ze niet zeker of wij konden overnachten omdat er al kamers waren gereserveerd, we moesten dus 2 uur later nog eens terug komen en zijn maar wat gaan eten in het dorpje. Het eten was niet erg lekker, koud en niet genoeg. En terwijl wij waren aan't genieten van ons diner hoorden we dat er allemaal kinderen op onze auto's aan't klouteren waren en zijn we direct na het eten maar weer naar het hotel gegaan. Toen wij wegreden werd er tegen onze auto aan getrapt en gespuugt door kleine kinderen van ongeveer 9 jaar. Echt een vriendelijk gevoel krijg je hier niet van, maar op het hotel was inmiddels wel al plaats en we hebben lekker kunnen slapen.
Dag 11. 16-02-2011
Vanmorgen zijn we vroeg opgestaan met de veronderstelling dat we vandaag weer wat kilometers zouden gaan rijden. Dit was echter niet het geval omdat we gisteren de afstand voor 2 dagen hadden gereden en de andere teams achter lagen. Vandaag hebben we maar wat in het dorp rondgekeken en bleek dus dat er omdat er feest was 7 dromedarissen geslacht werden. We hebben dit niet gezien maar een paar andere van onze groep hebben het resultaat gezien van dit schouwspel. Op een foto zag ik een hele hoop bloed en uitwerpselen en darmen liggen, voor de rest was er vrijwel niks over van de dromedaris want al het vlees word weggegeven aan de meest arme mensen in het dorp. Hoewel dit feest nogal cruw klinkt is het wel voor een goed doel. We hebben weer in hetzelefde hotel geslapen als gisteren en hebben hier ook voor 11 euro ieder een diner gehad. Het eten was alweer niet echt lekker en dat hadden we ook wel verwacht. Daarom hebben we samen met Cyril frietes gemaakt in de keuken van het hotel voor onze groep en nog een paar andere gelukkigen die er op een of andere manier vanaf wisten dat wij eten waren aan't maken.
Dag 12. 17-02-2011
Vanmorgen zijn we weer vroeg opgestaan en even gaan tanken en doorgereden. We hadden zo een 200 km te gaan naar de volgende stopplaats maar al gouw was die droom gevlogen. Na ongeveer 30 km stonden we al stil omdat we een lekke band hadden met de pajero en de landrover te warm werd. De pajero hebben we de band van verwisseld en de landrover hebben we maar naar het volgende dorpje 10 km verderop gesleept. Hier in dit dorpje zijn we direct gaan kijken voor een band voor de pajero, al gouw hadden we iets gevonden. De prijs was echter niet echt realistisch voor zo een 120 euro. Na nog even doorzoeken hebben we een andere band gevonden voor 50 euro. Toen we terug kwamen bij de rest bleek dat de landrover de koppakking kapot had en die waren ze aan't maken voor 120 euro. Het repareren duurde nog tot in de avond. 'S avonds zijn we nog met onze groep doorgereden naar het volgende dorpje genaamd tantan, Hier zijn we doorheen gereden en naar het strand gegaan omdat daar een hotel voor ons geregeld was. Rond half 12 kwamen we aan en er was nergens meer wat te eten dus hebben we zelf weer gekookt. De bedden sliepen lekker maar er viel wel te zien dat er nog vele voor ons in deze bedden geslapen hadden.
Dag 13. 18-02-2011
Rond 11u zijn we weer met de hele groep de weg op gegaan. De weg was lang en saai, hier en daar staat een dorre struik en voor de rest is er alleen maar zand. Gelukkkig is er politie hier, ook in de sahara zijn er dorpjes en voor elk dorpje staat een politiepost. Bij deze posten hebben we de kopiën dan onze papieren moeten laten zien, gelukkig ging alles zonder problemen want de meest politiemannen hebben een shotgun of A.K. of iets dergelijks omhangen. Gelukkig zijn ze wel vrijwel allemaal vriendelijk en vragen ze zo af en toe ook of we iets van alcohol of een trui of iets dergelijks kunnen missen. Vandaag had ik het zwaar omdat we de hele tijd alleen maar door de dorre sahara reden en ik mijn vriendin ontzettend mis. Er is hier niks van afleiding alleen maar zand en dorre takken. Aan het eind van de dag kwamen we aan op een camping, hier was vrijwel iedere deelnemer van GoForAfrika aanwezig. We zijn vroeg gaan slapen.
Dag 14. 19-02-2011
Vanmorgen zijn we weer vroeg opgestaan en vertrokken naar Dakhla, het tanken is hier gelukkig een stuk goedkoper. Je betaald zo een 50 cent per liter diesel en omdat de pajero van ons nogal veel zuipt is dit wel een hele opluchting voor ons tweën. De rit van zo'n 370 kilometer bestaat alweer uit alleen maar zand, zand, zand en hier en daar wat struiken. Er hebben zich gelukkig geen problemen voorgedaan tijdens de hele rit. Aan't einde van onze rit kwamen we aan bij een hotel omringt door alleen maar zand. Het hotel hat een binneplaats en was eigelijk gewoon een gebouw gevormt in de vorm van een U. er was geen dak boven de binneplaats maar een groot zeil. We hebben hier goed kunnen slapen en er was gratis wifi dus al gouw zat iedereen weer met de laptop.
Dag 15. 20-02-2011
Om 7u ging de wekker en zijn we maar opgestaan en alles in gaan pakken zodat we de grens over konden naar mauritanië. Onze rechter twee banden waren weer redelijk leeg gelopen vandaag. We zijn dus snel even naar het tankstation gereden verderop waar we de banden hebben opgepompt. We zijn om 8u met z'n allen vertrokken naar de grens en hebben daar tot half 4. De grens hier bestaat uit meerdere controleposten, allereerst werd er geregistreerd dat we het land uit gingen. Daarna zijn we verder gereden naar de volgende post, daar werd alles nog eens goed nagelopen. Vanaf die controlepost verlieten we eigelijk de sahara en dus ook de verharde weg van de posten. Hier lagen overal aan de zeikanten autowrakken van diegenen die geprobeerd hebben een andere weg te zoeken dan langs de posten. De weg was goed te doen met de pajero maar we hebben tot wel 3 keer toe anderen uit het zand moeten trekken. Zonder de pajero van ons was het niet gelukt. Toen we weer op verharde weg kwamen waren we bij de posten van Mauritanië, hier werden de paspoorten en autopapieren nogmaals gecontroleerd. Het leek ineens een stuk warmer als in Marokko, de vraag is echter of dat nou echt zo is of dat het gewoon tusse de oren zit. Na deze post gingen we weer verder naar de laatste post, Hier werd voor iedereen een voor een het paspoort weer gecontroleerd en mochten we uiteindelijk gaan. Bij de laatste post stonden meteen een paar mensen telefoonkaarten sigaretten en dergelijke spullen te verkopen. Ik heb meteen een telefoonkaart gekocht en het nummer doorgebeld, voor de paar dagen dat we hier zitten is het misschien overbodig maar het was niet duur. Ons hele verblijf in Mauritanië is al geregeld en we hebben per persoon nog eens een bedrag van 185 euro moeten betalen voor deze 3 overnachtingen, politie escorte en eten. Toen de hele groep van Go For Afrika door de posten was zijn we met iedereen samen naar ons verblijf gereden waar we een paar grotere kamers hebben gekregen om met ons allen in te slapen. Er stond meteen al drinken op tafel en ze waren meteen begonnen met het maken van ons eten. We zijn nog even met alle 4x4 auto's het dorpje in gegaan dat hier vlakbij ligt. Toen we het dorpje binnen reden kwamen er meteen van alle kanten kinderen op ons afgerent vragend om een cadeau. De woonsituaties hier in dit dorpje zijn erg schokkerend, de meesten hebben vrijwel letterlijk geen dak boven het hoofd. Toen we weer terug bij onze slaap plekker waren en er een paar 30 cm. hoge tafels aankwamen en er langsaam voorbereidingen getroffen werden voor het eten kwam ik op het idee om aan die kleine tafeltjes te gaan zitten zodat we gemakkelijk konden eten. Wat wij niet wisten was dat deze plaatsen eigelijk voor Jan Huizinga (stichter van Go For Afrika), de eigenaar van de slaapkamers, en de burgemeester en het hoofd van de beveiliging bedoeld waren. Gelukkig kwamen de burgemeester en het hoofd van de beveiliging niet opdagen en had ik samen met kay, Ferdy en Esmiralda een prachtig mooie plaats. Overal werd op de grond een schotel couscous neergezet waar iedereen van mocht eten, maar bij ons werd een heel diner neergezet waar eigenlijk enkel wij van mochten eten. Ons diner bestond uit een hele vis, grote garnalen, kleinere vissen, inktvis en nog veel meer. Omdat het hier de gewoonte is dat de belangrijkste mensen zoveel mogen eten als ze willen moesten wij eerst voor ons zelf zorgen en goed vol zitten mochten we iets aan anderen geven. Het eten had heerlijk gesmaakt. We hadden geluk gehad dat wij op die plek zijn gaan zitten. Na het eten hebben we nog even gezellig met ons allen bij mekaar gezeten en heeft jan nog enkele cadeaus gekregen van de eigenaar van de slaap plekken omdat dit de derde keer is dat Go For Afrika hier komt. Hierna zijn we rustig aan gaan slapen.
Dag 16. 21-02-2011
Vanmorgen zijn we door de zon wakker geworden en hebben de meesten veel last gehad van ongedierte tijdens het slapen. Ikzelf heb ook niet veel rust gehad omdat ik het veel te koud had met de wind die er stond. Ik sliep vrijwel buiten met wel nog een mooi uitzicht op de sterren. we hebben lekker ontbeten en zijn rustig aan naar een dorp gegaan waar we een school gingen bezoeken. Dit is een redelijk goed uitziende school en ook helemaal niet klein, ze geven hier les in Electrotechniek, Motorentechniek, Bouwkunde en Metaaltechniek. We hebben hier een mooie rondleiding gekregen en een goede indruk gekregen over hoe hier les word gegeven. Ze hebben heel veel gereedschap maar echter geen gebruiksmaterialen zoals slijpschijven en dergelijke. De gereedschappen blijven het allemaal doen maar het gebruiksmateriaal gaat zowiezo op. De leerlingen zijn zowiezo heel vriendelijk en hebben allemaal een glimlach op hun gezicht als ze ons zien. Ik heb met meerdere leerlingen op de foto moeten gaan omdat ik mijn haren nu in een hanekam heb. Na ons bezoek gingen we een piste rijden en zijn we naar het strand gegaan om even te zwemmen. Hier waren golven van zo'n 4 meter hoog. Het was heerlijk om even af te koelen en daarna zijn we weer naar onze slaap plekken opaan gereden. Bij onze slaap plek werd ons rond half 8 een heel schaap voorgeserveerd met rijst en couscous en vanalles erbij,het was niet al te gemakkelijk eten maar best wel lekker. Om een uur of half 9 zijn we met ons allen naar een feest tent gegaan die zo'n 30 meter van onze verblijfplaats af lag. Hier was een feest voor ons georganiseerd, de dorpelingen zaten allemaal aan een kant van de tent en wij moesten aan de andere kant gaan zitten. De burgemeester en nog een paar andere belangrijke personen hebben verteld hoezeer ze het waarderen wat Go For Afrika doet, en daarna werd er muziek gemaakt en gedanst. Voor diegene die wouw dansen was een rechthoek afgezet door middel van palen en touw. Hier pasten misschien net 6 mensen en er kwam bij elk nummer steeds weer een andere groep vrouwen en/of mannen naar voren om in deze rechthoek te dansen. Er waren 2 band's die speelde op een keyboard en twee trommels en een of andere pan die ze op de kop hadden gelegt en daar met glazen op waren aan't slaan. Aan het eind van de avond werd er duidelijk gemaakt welke band beter was en als respect word er geld op het hoofd van de zanger van de band of de dansers gelegd. Ikzelf had dubbel feest omdat ik vandaag ook nog eens anderhalf jaar samen ben met mijn vriendin, Schat voor als je dit leest... Proficiat! Rond 11u zijn wij een tafel gaan halen vol met kleren en petten en andere dingen die wij aan de dorpelingen zoude willen schenken, ze waren er allemaal heel erg blij mee. Het feest ging tot ongeveer 1u door en daarna zijn we maar gaan slapen.
Dag 17. 22-02-2011
Vanmorgen hebben we weer lekker ontbeten en zijn we rond 10 uur vertrokken naar onze volgende bestemming. De rit was zo'n 380 km lang en ging over een verharde weg door een dorre omgeving met alleen maar zand en hier en daar wat struiken. Eenmaal in Nouakchott aangekomen komen we op ons hotel en hebben we gelukkig weer internet. Eventjes snel op internet alles up to date gezet. En daarna zijn we lekker gaan slapen.
Dag 18. 23-02-2011
Vanmorgen zijn we vroeg opgestaan rond 6u en we zijn om 7u vertrokken richting Senegal. Eerst hebben we een paar kilometers over redelijk verharde weg gereden en daarna kwamen we al gouw uit bij een soort natuur reservaat. We zijn hierdoor gereden en hebben wilde zwijnen en pelikanen gezien, het hele reservaat was onverharde weg. Voor de pajero was dat eigelijk geen probleem totdat wij van de weg af gingen en iedereen in wilde halen. We reden ongeveer 70 en we kwamen binnen de 5 meter tot stilstand omdat we de modder in reden. Op eiden kracht kwamen we er op geen enkele manier meer uit, gelukkig kwam de brandweerwagen nog achter ons en die heeft ons met de lier eruit getrokken. Daarna zijn we maar niet meer van de weg af gegaan, maarja de weg ontstaat vanuit dat punt eigelijk alleen maar uit heel veel kleine rimpels die over de gehele breedte van de weg liggen. We hebben zo'n 120 gereden hierover zodat we er niet zo veel van zoude voelen, op die snelheid zweef je er meer overheen. Aan het einde van dit reservaat kwamen we aan bij de grens van Mauritanië. Om vanuit Mauritanië te vertrekken naar een ander land hoef je niet zo lang te wachtten, we hebben ongeveer een 3 kwartier gewacht en konden weer verder. Om Senegal in te komen moet je echter wel wat langer wachten, we zijn over de rivier heen gereden wat dus de grens aangeeft en daarna bij de duane al het papierwerk gaan regelen. Hier hebben we de auto's geparkeert en kwamen allemaal kinderen en mensen op ons af. Een man wouw mij iets verkopen maar was nogal onhandig bezig, hij wouw mij een ketting laten zien maar hij had er zoveel in de hand dat hij ze niet uit de knoop kreeg. Ik heb hem geholpen met alles uit de knoop te krijgen en als cadeau kreeg ik een van zijn kettingen. Hij had mij ook uitgenodigt om naar zijn winkeltje te komen kijken. Ik ben toen samen met een meid van uit een andere groep naar zijn winkeltje gaan kijken. Zijn winkel was een klein huisje van 3 muren en een opening van 2 bij 2 meter. Hij had allemaal beelden en vanalles daar staan, en hij heeft mij een beetje geleerd om op de afrikaanse trommel te spelen. Hierna hebben we nog met hem mee kunnen eten, zijn familie had hem rijst gemaakt met vis en groente erin. Het smaakte echt lekker en was best pittig. Daarna zijn we weer naar de auto's gegaan en hebben we nog een uurtje ofzo gewacht voordat we door konden rijden. We hebben in het totaal 4 uur aan de grens gestaan voordat we door konden. We zijn toen door gereden richting onze volgende camping de Zebrabar. Het was al helemaal donker toen wij aankwamen en Robin en Rene uit onze groep waren ziek dus hebben zij een huisje gepakt en heeft de rest in een tentje geslapen.
Dag 19. 24-02-2011
Toen ik de zebrabar vanmorge in het licht zag was ik toch wel verrast, overal stonden mooie palmbomen en er was kortbij een klein meertje. Op dit meer zaten allemaal kleine krabben die als je dichterbij kwam meteen de grond in kropen. We hebben zelf ontbijt gemaakt en zijn rond 10u weer vertrokken naar het eindpunt van de Dakar rally. Na ongeveer zo een 280 kilometer te hebben gereden over zowel verhade als onverharde weg waren we aangekomen op het eindpunt van de Dakar rally. Hier sliepen we in een mooi hotel met zwembad voor een klein bedrag. We hebben lekker gegeten en gezwommen en toen zijn we rustig aan gaan slapen.
Dag 20. 25-02-2011
Vanmorgen hebben we lekker uit kunnen slapen, want we hebben vandaag niet veel kilometers die we moeten afleggen dus we hoeven niet vroeg te vertrekken. Ik ben nog even gaan kijken bij het marktje net buiten ons hotel, hier word je bij elke winkel aangesproken en op jouw geroepen dat je naar hun spullen moet komen kijken. Bij sommige winkels krijg je zelfs gewoon armbanden en dergelijke cadeau. Echt lang ben ik hier niet gebleven, toen ik wouw gaan liepen een stuk of 3 mensen mee die nog steeds wat wouden verkopen. Daarna ben ik maar nog even van het zwembad gaan genieten en zijn we rond 3u weer verder gegaan naar een camping kort bij de grens van Gambia. De wegen hier zijn allemaal vreselijk slecht geasvalteerd en er zitten overal kuilen in. Bij onze aankomst op de camping was het nog niet zo laat en zijn we nog even de zee in geweest. Daarna hebben we wat gegeten en zijn we gaan slapen.
Dag 21. 27-02-2011
Vroeg opstaan want we moeten vandaag weer een grens over. We hebben ons gewassen en onze spullen gepakt en zijn vertrokken naar de grens. Het duurde niet lang voordat we daar waren, we hebben al onze papieren weer moeten afgeven om te laten stempelen en zijn gaan wachtten bij de auto, al snel komen er van alle kanten mensen aanlopen met grote schotels op hun hoofd met bananen en pindanootjes. Iedereen wil jouw wat verkopen en als je nee zegt gaan ze harstikke zielig doen. We hebben uiteindelijk dus toch maar wat nootjes gekocht en zijn met veel moeite weer ingestapt omdat ze gewoon voor de deur van onze auto gingen staan en ons tegen hielden om in te stappen. Toen we weg reden wouw een van hun een tas hebben van ons en begon die gewoon uit onze auto proberen te trekken, ze heeft hem niet gekregen. Toen we eindelijk langs de grens waren moesten we nog over de rivier in Gambia met de boot. Het heeft 3 bootritten geduurt om iedereen van Go For Afrika over te krijgen naar de andere kant en inmiddels was het dus alweer donker. Toen zijn we met ons allen naar de laatste bestemming gereden waar wij worden verdeeld over de scholen in Senegal en Gambia. Toen we aankwamen bij de camping stond vrijwel het hele dorp op ons te wachtten en waren muziek aan het maken en aan het dansen en alles. We hebben het gered! Toen iedereen op de camping was aangekomen heeft Jan iedereen nog bedankt en zijn we lekker gaan eten. Daarna hebben we nog even aan tafel gezeten met de drummer die vanavond muziek had gemaakt, hij zei dat hij mij kon leren hoe ik een echte afrikaanse trom maak en wouw mij daar wel mee helpen. Ik verheug me erop om hier alles te ontdekken. Daarna ben ik maar gaan slapen.
Dag 22 - Rustdag. 28-02-2011
Vanmorgen hebben we lekker kunnen uitslapen en hebben we de auto's naar achteren gezet en alle spullen nog eens gesorteerd. De brandweerauto werd ook nog eens schoongemaakt en afgeleverd aan de brandweer van in Gambia. Nadat de Brandweerauto weer weg was ben ik samen met de rest van de groep en een vriend van ons genaamd Ebrima naar een krokodillenboerderij geweest. Hier hadden ze meer dan 40 krokodillen, we hebben zelfs ook nog een paar krokodillen aan kunnen raken. Daarna zijn we nog even bank gereden maar daar konden wij niet pinnen omdat in Gambia alleen maar Visa of Mastercard geaccepteerd word. We zijn dus maar naar ons verblijf genaamt Kairoa Garden gegaan, we zijn daarna even naar een plaatselijke discotheek geweest. Hier zijn we niet zo lang gebleven en maar weer terug gegaan en gaan slapen.
Dag 23. 01-03-2011
Vroeg opstaan want we hebben vandaag een soort van barreldag hier in Gambia. Wij kregen een paar dagen geleden te horen dat wij een presentatie moesten houden vandaag om te laten zien wat wij ervoor gedaan hebben om hier te komen en ook om te bewijzen dat wij niet zo maar een of andere rijke lui zijn die even naar Gambia gaan. De presentatie ging toch nog wel goed en we zijn rond half 2 weer zoiets terug gereden naar Kairoa Garden. Onderweg kwamen we langs de containers van Go For Afrika waar alle computers en dergelijke in staan en hebben een paar computers meegenomen om morgen te testen of ze nog werken. Toen we klaar waren met het werk van vandaag zijn we naar een plaatselijk hotel gegaan waar ze een zwembad hebben. We zijn gewoon op de slippers, in de zwembroek, en met de handoek langs de beveiliging gelopen en zijn lekker gaan zwemmen. Daarna zijn we bij Kairoa Garden gaan eten en lekker gaan slapen.
Dag 24. 02-03-2011
Welkom bij het verslag van Paul Sijben over Afrika.
In het verslag worden onze dagen beschreven hoe deze eruit zagen, onze avonturen en natuurlijk onze stage in Afrika.
De eerste 3 weken bestaat uit de reis met de auto naar onze stage in het mooie West-afrika, we zitten in Senegal het plaatsje Baila.
Veel lees plezier.
Dag 1. 06-02-2011
Eindelijk na het lange wachten is het zover, we gaan naar Afrika! Vroeg opstaan de laatste dingen pakken en regelen. Om 9 uur smorgens verzamelen we bij carpoolplaats in urmond, Ferdie en Kay waren te ver doorgereden dus die stonden ergens anders op ons te wachten. Samen met familie en vrienden vertrokken we richting Bakel in Brabant voor de offeciële opening. Eenmaal in Bakel aangekomen stonden de meesta GFA auto`s al klaar. Na nog wat dingen verdeeld en besproken te hebben moest ons team als eerste over de brug rijden. Toen begon onze reis richting de Geuselt in Maastricht waar nog andere familieleden en vrienden ons stonden op te wachten. Na enige traan en knuffels zijn we vertrokken richting belgië en zo door naar Frankrijk. Hier gaan wij onze eerste keer overnachten. Eenmaal aangekomen in het hotel in Frankrijk worden we per team een tweetal kamers toegewezen waar wij kunnen overnachten, bedden en dekens zijn er al dus we hoeven niet veel uit te pakken. Nadat we ons een beetje geinstalleerd hebben kunnen wij naar de grote zaal gaan en hebben we ons een paar pilsjes gedronken en daarna een lekker diner gehad. Morgen moeten we weer vroeg op en de laatste paar dagen van voorbereiding zijn ook zwaar geweest dus we gaan allemaal al vroeg slapen.
Dag 2. 07-02-2011
Vanmorge weer vroeg opgestaan, we hebben redelijk kunnen slapen alhoewel het wel wat te warm was omdat de verwarming nog aan stond. eenmaal wakker hebben we ons een voor een eventjes lekker warm kunnen douchen en zijn we aan het ontbijt begonnen. Het had allemaal lekker gesmaakt en we hebben de spullen weer ingepakt en zijn vertrokken. Het eerste korte stuk na da autoweg opaan was door de weilanden en de mooie kleine franse dorpjes, heerlijk om wakker te worden met zo een tourtochtje. Op de autoweg schiet het ook aardig op, voordat we het weten zijn we al voorbij dyon en in Lyon. We kunnen ten alle tijden contact houden met alle andere auto's uit onze groep door middel van de 27MC bak. Dit werkt perfect en zorgt ook voor de nodige humoristische momenten.
Dag 3. 08-02-2011
Welkom bij alweer dag 3 van ons avontuur, nog 69 dagen te gaan. Gister hebben we Ferdie zijn koppie kaalgeschoren, toen kwam Paul die heeft nu een mohawk, Yeah Awesome! Robin heeft al zijn haren eraf en is nu ook helemaal kaal! Waren zoveel haren dat we het grootste gedeelte maar met een mes hebben afgedaan. Vanmorge lekker ontbeten op de parkeerplaats van het hotel, het is nu half 11 smorges en we zijn nu ongeveer zon 190km van Barcelona verwijderd. Kale koppen niet te stoppen! De hele dag doorgereden met hier en daar een kleine pauze, en tegen 12u zijn we in een klein hotel net achter madrid eerst even iets gaan drinken en daarna toch maar gaan slapen. Het was een stuk minder hygïenisch als het eerste hotel maar we hebben toch goed kunnen slapen.
Dag 4. 09-02-2011
Na weer een nachtje slapen van maximaal 7 uurtjes zijn we om half 8 opgestaan. Rustig aan hebben we allemaal onze spullen gepakt en besloten om toch maar niet in het hotel te ontbijten vanwege de lange tijd dat al het eten al op dezelefde plek leek te liggen. Een paar km verderop zijn we gestopt vanwege problemen met de Land Rover van Wim en Rob. Hij had alweer te weinig koelvloeistof, de dag van tevoren had hij hetzelefde probleem en hebben we hem bijgevuld. Het bleek de koelvloeistofpomp te zijn die lekte. hier hadden wij niet alle onderdelen voor bij ons en we hebben dus maar een garage gezocht zo kort mogelijk in de buurt. Het duurde ongeveer 2 uurtjes voor de nieuwe koelvloeistofpomp geleverd en gemonteerd werd. rond 12:30 was alles gerepareerd en zijn we weer vertrokken, op naar Cordoba. Na een tijdje rijden zijn we nu alweer in het hotel Las Camelias waar we blijven overnachten. Hier in het hotel is iedereen van Go For Afrika samen gekomen en we gaan met alle teams samen over naar marokko morgevroeg. Onze auto verbruikt nogal wat diesel en we hebben beide nog snel eventjes wat geld gepint en wat drank gehaald zodat we er weer een hele tijd tegenaan kunnen. We hebben gehoord dat we niet veel lekker warm water meer krijgen om mee te douchen dus dit hotel is onze laatste stop voor een lekkere warme douche, daarna lekker vroeg naar bed want we moeten weer vroeg weg.
Dag 5. 10-02-2011
Vanmorgen zijn we vroeg opgestaan en met iedereen van Go For Afrika met de auto naar de boot gereden. Een voor een gingen alle auto's op de boot en voor dat we het wisten waren we al in Afrika! De eerste paar kilometers waren nog op spaanse grond. Toen we bij de grens aan waren gekomen was het een grote chaos. Overal waren mensen rond aan't lopen en je vragen aan't stellen en tege je aan't praten. Een van iedere auto is naar de duane gegaan en heeft alle formulieren geregeld en we zijn zonder problemen door kunnen rijden. Het was lekker weer en we zijn even op een terras gaan zitten om iets te drinken en even een simkaart gekocht zodat de telefoonkosten wat lager worden. Onze nieuwe nummers worden zo snel mogelijk op onze hyves gezet. In marokko was ook een hele leuke markt gewoon tussen alle op mekaar gepropte huizen in. Hier kon je vanalles kopen van schoenen tot horloges, eten, telefoons en nog veel meer. Toen we het allemaal wel gezien hadden zijn we weer verder gereden richting een camping boven op een berg in..... .Hier hebben we allemaal onze tent opggezet en zijn we daarna het dorpje in gegaan om wat rond te kijken en wat te eten en drinken. Hier hebben we voor omgerekend 3.50 kip met friete en alles gekregen als avondeten. Het is hier niet duur en het heeft een leuke sfeer. De straatjes liggen allemaal heel onlogisch op mekaar aangesloten en de huizen zijn zo klein en kort op mekaar als maar kan. In deze huisjes met hele lage deuren verkopen de eigenaars allemaal hun zelf gemaakte verkoopwaar. Na een paar uutjes hadden we het weer gezien en zijn we weer terug gegaan naar de camping om nog even van een kampvuur te genieten en daarna te gaan slapen.
Dag 6. 11-02-2011
Rond 8 uur zijn we allemaal uit ons tentje gekropen en hebben we alles bij mekaar gepakt en zijn we vertrokken richting safrou. De weg was niet altijd even best en de ene auto had het er wat moeilijker mee als de andere. Dit heeft natuurlijk ook veel tijd gekost maar de wegen door de bergen waren echt prachtig mooi en een genot om daar door te rijden. Op de smalle wegen die door de bergen slingeren kwamen we niet veel ander verkeer tegen en konden we met een flinke vaart door rijden. Dit is heel wat anders dan wat touren in ons limburg, deze wegen komen geen eind aan en elke bocht is weer anders en het is gewoon echt heerlijk om zo te kunnen rijden. nadat we alle hobbelwegen achter de rug hadden waren we eindelijk aangekomen in safrou. Hier hebben we gelukkig bij ons 4e hotel een match gevonden, het is niet duur en ze hebben een warme douche, goede bedden en bovenal hebben ze wifi. Hier hebben we allemaal eventjes alles kunnen bijwerken en zijn we weer vroeg gaan slapen.
Dag 7. 12-02-2011
Vanmorgen zijn we weer vroeg opgestaan, hebben we ons eventjes wat gegeten en gedronken en zijn weer op weg gegaan naar het volgende dorp. Vandaag kon je veel beter als alle andere dagen de hele omgeving langsaam zien veranderen naarmate dat je er doorheen reed. Vanaf waar wij vertrokken in ons hotel waren het vooral dennebomen en dergelijke, je zou op sommige momenten zeggen dat je gewoon in de ardenne zit. Nadat we nog geen 20 km hebben gereden kwamen we in een omgeving met allemaal heuvels met sneeuw erop. Van de sneeuw gingen we weer naar een landschap met grote bergen en veel droog zand. Vanaf dit droge zand zijn we doorgereden naar een gebied met nog donkerder rood zand. Eenmaal in het dorpje aangekomen waar alle deelnemers van GoForAfrika bij mekaar komen gingen we naar een camping waar we met ons hele team bij mekaar op een grote kamer slapen. Bij de camping heben we een paar hele aardige marrokanen ontmoet die overal alles goed wisten te vinden, en mocht je iets nodig hebben helpen ze je maar al te graag. Vanavond kunnen we wat langer op blijven want we hebben morgen een rustdag, maar je wil morgen toch ook nog wel wat waard zijn om iets van de cultuur te gaan ontdekken.
Dag 8 - Rustdag. 13-02-2011
vandaag hadden we eens tijd om eventjes wat rond te kijken in het stadje en iets meer van de cultuur mee te krijgen. Bij alle winkeltjes word je naar binnen gevraagd. Omdat we morgen de Sahara in gaan hebben we vandaag voorbereidingen getroffen, veel water gekocht en alles opnieuw ingedeeld in de auto. Het is zeker geen slecht idee geweest om een rustdag in te lassen. Een paar honderd meter van de camping af staat een man met zijn fruitkraam waar je voor een belachelijk laag bedrag het allerlekkerste fruit krijgt wat we ooit hebben gegeten. Hij heeft sinasappels manderijnen, aardbeien en nog andere fruit soorten waarvan we niet eens weten hoe ze heten. Vanavond gaan we toch weer eneigzins vroeg slapen omdat we morgen fit moeten zijn om door de sahara te gaan rijden. We weten niet wat we moeten verwachten, de sahara ken je alleen van verhalen over een en al zand en voor de rest niet veel meer dan dat.
Dag 9. 14-02-2011
Vanmorgen zijn we om 7u opgestaan om eerst even nog eens goed te douchen en daarna de sahara in te rijden. Voor ons vertrek zijn we nog even snel bij de fruitman voor een paar euro fruit gaan halen, hier in marokko betalen ze met Diram. Tien Diram is een euro, en erg veel Diram hoef je hier niet te geven voor iets te eten of souvenier of wat dan ook. Eenmaal in de Sahara kwam onze pajero goed tot zijn recht, we hebben de anderen een paar keer uit het zand moeten trekken en kwamen overal zonder moeite doorheen. het eerste gedeelte van de Sahara, wat we vandaag dus gehad hebben bestaat vooral uit veel stenen en kiezel en dergelijke. Uiteindelijk zijn we bovenop een heuvel bij een klein dorpje gaan slapen met direct onder ons een meertje.
Dag 10. 15-02-2011
Toen we vanmorgen ons tentje uit kwamen hadden we een prachtig uitzicht over een lang strekkend landschap van de sahara met hier en daar wat bomen en een mooi meer onder onze campingplaats. We zijn met z'n alle naar een dorpje vertrokken en hebben hier wat gegeten en gedronken en voor diegene met lekke banden en dergelijke hebben we dit hier kunnen laten repareren. Wij zijn met de Pajero en de gids, Wim buijsen en Rene met de Landrover, en nog een motor rijder en een renealt kangoo via een piste gereden waar dus meer offroad rijden is. De rest van het GoForAfrika project zijn via een verharde weg naar de volgende campeerplaats gegaan. Onderweg op de piste hebben zowel de pajero als de land een lekke band gehad. En na een tijdje wachten is de gids toch terug gekomen om ons te helpen met het omwisselen van de banden en konden we weer verder. Toen we in het dorpje aankwamen bleek er feest te zijn. Er was een kermis en dergelijke, we hebben allereerst naar een hotel gezocht en kwamen uit op een gebouw wat meer afgelegen van het dorp. Hier in dit hotel wisten ze niet zeker of wij konden overnachten omdat er al kamers waren gereserveerd, we moesten dus 2 uur later nog eens terug komen en zijn maar wat gaan eten in het dorpje. Het eten was niet erg lekker, koud en niet genoeg. En terwijl wij waren aan't genieten van ons diner hoorden we dat er allemaal kinderen op onze auto's aan't klouteren waren en zijn we direct na het eten maar weer naar het hotel gegaan. Toen wij wegreden werd er tegen onze auto aan getrapt en gespuugt door kleine kinderen van ongeveer 9 jaar. Echt een vriendelijk gevoel krijg je hier niet van, maar op het hotel was inmiddels wel al plaats en we hebben lekker kunnen slapen.
Dag 11. 16-02-2011
Vanmorgen zijn we vroeg opgestaan met de veronderstelling dat we vandaag weer wat kilometers zouden gaan rijden. Dit was echter niet het geval omdat we gisteren de afstand voor 2 dagen hadden gereden en de andere teams achter lagen. Vandaag hebben we maar wat in het dorp rondgekeken en bleek dus dat er omdat er feest was 7 dromedarissen geslacht werden. We hebben dit niet gezien maar een paar andere van onze groep hebben het resultaat gezien van dit schouwspel. Op een foto zag ik een hele hoop bloed en uitwerpselen en darmen liggen, voor de rest was er vrijwel niks over van de dromedaris want al het vlees word weggegeven aan de meest arme mensen in het dorp. Hoewel dit feest nogal cruw klinkt is het wel voor een goed doel. We hebben weer in hetzelefde hotel geslapen als gisteren en hebben hier ook voor 11 euro ieder een diner gehad. Het eten was alweer niet echt lekker en dat hadden we ook wel verwacht. Daarom hebben we samen met Cyril frietes gemaakt in de keuken van het hotel voor onze groep en nog een paar andere gelukkigen die er op een of andere manier vanaf wisten dat wij eten waren aan't maken.
Dag 12. 17-02-2011
Vanmorgen zijn we weer vroeg opgestaan en even gaan tanken en doorgereden. We hadden zo een 200 km te gaan naar de volgende stopplaats maar al gouw was die droom gevlogen. Na ongeveer 30 km stonden we al stil omdat we een lekke band hadden met de pajero en de landrover te warm werd. De pajero hebben we de band van verwisseld en de landrover hebben we maar naar het volgende dorpje 10 km verderop gesleept. Hier in dit dorpje zijn we direct gaan kijken voor een band voor de pajero, al gouw hadden we iets gevonden. De prijs was echter niet echt realistisch voor zo een 120 euro. Na nog even doorzoeken hebben we een andere band gevonden voor 50 euro. Toen we terug kwamen bij de rest bleek dat de landrover de koppakking kapot had en die waren ze aan't maken voor 120 euro. Het repareren duurde nog tot in de avond. 'S avonds zijn we nog met onze groep doorgereden naar het volgende dorpje genaamd tantan, Hier zijn we doorheen gereden en naar het strand gegaan omdat daar een hotel voor ons geregeld was. Rond half 12 kwamen we aan en er was nergens meer wat te eten dus hebben we zelf weer gekookt. De bedden sliepen lekker maar er viel wel te zien dat er nog vele voor ons in deze bedden geslapen hadden.
Dag 13. 18-02-2011
Rond 11u zijn we weer met de hele groep de weg op gegaan. De weg was lang en saai, hier en daar staat een dorre struik en voor de rest is er alleen maar zand. Gelukkkig is er politie hier, ook in de sahara zijn er dorpjes en voor elk dorpje staat een politiepost. Bij deze posten hebben we de kopiën dan onze papieren moeten laten zien, gelukkig ging alles zonder problemen want de meest politiemannen hebben een shotgun of A.K. of iets dergelijks omhangen. Gelukkig zijn ze wel vrijwel allemaal vriendelijk en vragen ze zo af en toe ook of we iets van alcohol of een trui of iets dergelijks kunnen missen. Vandaag had ik het zwaar omdat we de hele tijd alleen maar door de dorre sahara reden en ik mijn vriendin ontzettend mis. Er is hier niks van afleiding alleen maar zand en dorre takken. Aan het eind van de dag kwamen we aan op een camping, hier was vrijwel iedere deelnemer van GoForAfrika aanwezig. We zijn vroeg gaan slapen.
Dag 14. 19-02-2011
Vanmorgen zijn we weer vroeg opgestaan en vertrokken naar Dakhla, het tanken is hier gelukkig een stuk goedkoper. Je betaald zo een 50 cent per liter diesel en omdat de pajero van ons nogal veel zuipt is dit wel een hele opluchting voor ons tweën. De rit van zo'n 370 kilometer bestaat alweer uit alleen maar zand, zand, zand en hier en daar wat struiken. Er hebben zich gelukkig geen problemen voorgedaan tijdens de hele rit. Aan't einde van onze rit kwamen we aan bij een hotel omringt door alleen maar zand. Het hotel hat een binneplaats en was eigelijk gewoon een gebouw gevormt in de vorm van een U. er was geen dak boven de binneplaats maar een groot zeil. We hebben hier goed kunnen slapen en er was gratis wifi dus al gouw zat iedereen weer met de laptop.
Dag 15. 20-02-2011
Om 7u ging de wekker en zijn we maar opgestaan en alles in gaan pakken zodat we de grens over konden naar mauritanië. Onze rechter twee banden waren weer redelijk leeg gelopen vandaag. We zijn dus snel even naar het tankstation gereden verderop waar we de banden hebben opgepompt. We zijn om 8u met z'n allen vertrokken naar de grens en hebben daar tot half 4. De grens hier bestaat uit meerdere controleposten, allereerst werd er geregistreerd dat we het land uit gingen. Daarna zijn we verder gereden naar de volgende post, daar werd alles nog eens goed nagelopen. Vanaf die controlepost verlieten we eigelijk de sahara en dus ook de verharde weg van de posten. Hier lagen overal aan de zeikanten autowrakken van diegenen die geprobeerd hebben een andere weg te zoeken dan langs de posten. De weg was goed te doen met de pajero maar we hebben tot wel 3 keer toe anderen uit het zand moeten trekken. Zonder de pajero van ons was het niet gelukt. Toen we weer op verharde weg kwamen waren we bij de posten van Mauritanië, hier werden de paspoorten en autopapieren nogmaals gecontroleerd. Het leek ineens een stuk warmer als in Marokko, de vraag is echter of dat nou echt zo is of dat het gewoon tusse de oren zit. Na deze post gingen we weer verder naar de laatste post, Hier werd voor iedereen een voor een het paspoort weer gecontroleerd en mochten we uiteindelijk gaan. Bij de laatste post stonden meteen een paar mensen telefoonkaarten sigaretten en dergelijke spullen te verkopen. Ik heb meteen een telefoonkaart gekocht en het nummer doorgebeld, voor de paar dagen dat we hier zitten is het misschien overbodig maar het was niet duur. Ons hele verblijf in Mauritanië is al geregeld en we hebben per persoon nog eens een bedrag van 185 euro moeten betalen voor deze 3 overnachtingen, politie escorte en eten. Toen de hele groep van Go For Afrika door de posten was zijn we met iedereen samen naar ons verblijf gereden waar we een paar grotere kamers hebben gekregen om met ons allen in te slapen. Er stond meteen al drinken op tafel en ze waren meteen begonnen met het maken van ons eten. We zijn nog even met alle 4x4 auto's het dorpje in gegaan dat hier vlakbij ligt. Toen we het dorpje binnen reden kwamen er meteen van alle kanten kinderen op ons afgerent vragend om een cadeau. De woonsituaties hier in dit dorpje zijn erg schokkerend, de meesten hebben vrijwel letterlijk geen dak boven het hoofd. Toen we weer terug bij onze slaap plekker waren en er een paar 30 cm. hoge tafels aankwamen en er langsaam voorbereidingen getroffen werden voor het eten kwam ik op het idee om aan die kleine tafeltjes te gaan zitten zodat we gemakkelijk konden eten. Wat wij niet wisten was dat deze plaatsen eigelijk voor Jan Huizinga (stichter van Go For Afrika), de eigenaar van de slaapkamers, en de burgemeester en het hoofd van de beveiliging bedoeld waren. Gelukkig kwamen de burgemeester en het hoofd van de beveiliging niet opdagen en had ik samen met kay, Ferdy en Esmiralda een prachtig mooie plaats. Overal werd op de grond een schotel couscous neergezet waar iedereen van mocht eten, maar bij ons werd een heel diner neergezet waar eigenlijk enkel wij van mochten eten. Ons diner bestond uit een hele vis, grote garnalen, kleinere vissen, inktvis en nog veel meer. Omdat het hier de gewoonte is dat de belangrijkste mensen zoveel mogen eten als ze willen moesten wij eerst voor ons zelf zorgen en goed vol zitten mochten we iets aan anderen geven. Het eten had heerlijk gesmaakt. We hadden geluk gehad dat wij op die plek zijn gaan zitten. Na het eten hebben we nog even gezellig met ons allen bij mekaar gezeten en heeft jan nog enkele cadeaus gekregen van de eigenaar van de slaap plekken omdat dit de derde keer is dat Go For Afrika hier komt. Hierna zijn we rustig aan gaan slapen.
Dag 16. 21-02-2011
Vanmorgen zijn we door de zon wakker geworden en hebben de meesten veel last gehad van ongedierte tijdens het slapen. Ikzelf heb ook niet veel rust gehad omdat ik het veel te koud had met de wind die er stond. Ik sliep vrijwel buiten met wel nog een mooi uitzicht op de sterren. we hebben lekker ontbeten en zijn rustig aan naar een dorp gegaan waar we een school gingen bezoeken. Dit is een redelijk goed uitziende school en ook helemaal niet klein, ze geven hier les in Electrotechniek, Motorentechniek, Bouwkunde en Metaaltechniek. We hebben hier een mooie rondleiding gekregen en een goede indruk gekregen over hoe hier les word gegeven. Ze hebben heel veel gereedschap maar echter geen gebruiksmaterialen zoals slijpschijven en dergelijke. De gereedschappen blijven het allemaal doen maar het gebruiksmateriaal gaat zowiezo op. De leerlingen zijn zowiezo heel vriendelijk en hebben allemaal een glimlach op hun gezicht als ze ons zien. Ik heb met meerdere leerlingen op de foto moeten gaan omdat ik mijn haren nu in een hanekam heb. Na ons bezoek gingen we een piste rijden en zijn we naar het strand gegaan om even te zwemmen. Hier waren golven van zo'n 4 meter hoog. Het was heerlijk om even af te koelen en daarna zijn we weer naar onze slaap plekken opaan gereden. Bij onze slaap plek werd ons rond half 8 een heel schaap voorgeserveerd met rijst en couscous en vanalles erbij,het was niet al te gemakkelijk eten maar best wel lekker. Om een uur of half 9 zijn we met ons allen naar een feest tent gegaan die zo'n 30 meter van onze verblijfplaats af lag. Hier was een feest voor ons georganiseerd, de dorpelingen zaten allemaal aan een kant van de tent en wij moesten aan de andere kant gaan zitten. De burgemeester en nog een paar andere belangrijke personen hebben verteld hoezeer ze het waarderen wat Go For Afrika doet, en daarna werd er muziek gemaakt en gedanst. Voor diegene die wouw dansen was een rechthoek afgezet door middel van palen en touw. Hier pasten misschien net 6 mensen en er kwam bij elk nummer steeds weer een andere groep vrouwen en/of mannen naar voren om in deze rechthoek te dansen. Er waren 2 band's die speelde op een keyboard en twee trommels en een of andere pan die ze op de kop hadden gelegt en daar met glazen op waren aan't slaan. Aan het eind van de avond werd er duidelijk gemaakt welke band beter was en als respect word er geld op het hoofd van de zanger van de band of de dansers gelegd. Ikzelf had dubbel feest omdat ik vandaag ook nog eens anderhalf jaar samen ben met mijn vriendin, Schat voor als je dit leest... Proficiat! Rond 11u zijn wij een tafel gaan halen vol met kleren en petten en andere dingen die wij aan de dorpelingen zoude willen schenken, ze waren er allemaal heel erg blij mee. Het feest ging tot ongeveer 1u door en daarna zijn we maar gaan slapen.
Dag 17. 22-02-2011
Vanmorgen hebben we weer lekker ontbeten en zijn we rond 10 uur vertrokken naar onze volgende bestemming. De rit was zo'n 380 km lang en ging over een verharde weg door een dorre omgeving met alleen maar zand en hier en daar wat struiken. Eenmaal in Nouakchott aangekomen komen we op ons hotel en hebben we gelukkig weer internet. Eventjes snel op internet alles up to date gezet. En daarna zijn we lekker gaan slapen.
Dag 18. 23-02-2011
Vanmorgen zijn we vroeg opgestaan rond 6u en we zijn om 7u vertrokken richting Senegal. Eerst hebben we een paar kilometers over redelijk verharde weg gereden en daarna kwamen we al gouw uit bij een soort natuur reservaat. We zijn hierdoor gereden en hebben wilde zwijnen en pelikanen gezien, het hele reservaat was onverharde weg. Voor de pajero was dat eigelijk geen probleem totdat wij van de weg af gingen en iedereen in wilde halen. We reden ongeveer 70 en we kwamen binnen de 5 meter tot stilstand omdat we de modder in reden. Op eiden kracht kwamen we er op geen enkele manier meer uit, gelukkig kwam de brandweerwagen nog achter ons en die heeft ons met de lier eruit getrokken. Daarna zijn we maar niet meer van de weg af gegaan, maarja de weg ontstaat vanuit dat punt eigelijk alleen maar uit heel veel kleine rimpels die over de gehele breedte van de weg liggen. We hebben zo'n 120 gereden hierover zodat we er niet zo veel van zoude voelen, op die snelheid zweef je er meer overheen. Aan het einde van dit reservaat kwamen we aan bij de grens van Mauritanië. Om vanuit Mauritanië te vertrekken naar een ander land hoef je niet zo lang te wachtten, we hebben ongeveer een 3 kwartier gewacht en konden weer verder. Om Senegal in te komen moet je echter wel wat langer wachten, we zijn over de rivier heen gereden wat dus de grens aangeeft en daarna bij de duane al het papierwerk gaan regelen. Hier hebben we de auto's geparkeert en kwamen allemaal kinderen en mensen op ons af. Een man wouw mij iets verkopen maar was nogal onhandig bezig, hij wouw mij een ketting laten zien maar hij had er zoveel in de hand dat hij ze niet uit de knoop kreeg. Ik heb hem geholpen met alles uit de knoop te krijgen en als cadeau kreeg ik een van zijn kettingen. Hij had mij ook uitgenodigt om naar zijn winkeltje te komen kijken. Ik ben toen samen met een meid van uit een andere groep naar zijn winkeltje gaan kijken. Zijn winkel was een klein huisje van 3 muren en een opening van 2 bij 2 meter. Hij had allemaal beelden en vanalles daar staan, en hij heeft mij een beetje geleerd om op de afrikaanse trommel te spelen. Hierna hebben we nog met hem mee kunnen eten, zijn familie had hem rijst gemaakt met vis en groente erin. Het smaakte echt lekker en was best pittig. Daarna zijn we weer naar de auto's gegaan en hebben we nog een uurtje ofzo gewacht voordat we door konden rijden. We hebben in het totaal 4 uur aan de grens gestaan voordat we door konden. We zijn toen door gereden richting onze volgende camping de Zebrabar. Het was al helemaal donker toen wij aankwamen en Robin en Rene uit onze groep waren ziek dus hebben zij een huisje gepakt en heeft de rest in een tentje geslapen.
Dag 19. 24-02-2011
Toen ik de zebrabar vanmorge in het licht zag was ik toch wel verrast, overal stonden mooie palmbomen en er was kortbij een klein meertje. Op dit meer zaten allemaal kleine krabben die als je dichterbij kwam meteen de grond in kropen. We hebben zelf ontbijt gemaakt en zijn rond 10u weer vertrokken naar het eindpunt van de Dakar rally. Na ongeveer zo een 280 kilometer te hebben gereden over zowel verhade als onverharde weg waren we aangekomen op het eindpunt van de Dakar rally. Hier sliepen we in een mooi hotel met zwembad voor een klein bedrag. We hebben lekker gegeten en gezwommen en toen zijn we rustig aan gaan slapen.
Dag 20. 25-02-2011
Vanmorgen hebben we lekker uit kunnen slapen, want we hebben vandaag niet veel kilometers die we moeten afleggen dus we hoeven niet vroeg te vertrekken. Ik ben nog even gaan kijken bij het marktje net buiten ons hotel, hier word je bij elke winkel aangesproken en op jouw geroepen dat je naar hun spullen moet komen kijken. Bij sommige winkels krijg je zelfs gewoon armbanden en dergelijke cadeau. Echt lang ben ik hier niet gebleven, toen ik wouw gaan liepen een stuk of 3 mensen mee die nog steeds wat wouden verkopen. Daarna ben ik maar nog even van het zwembad gaan genieten en zijn we rond 3u weer verder gegaan naar een camping kort bij de grens van Gambia. De wegen hier zijn allemaal vreselijk slecht geasvalteerd en er zitten overal kuilen in. Bij onze aankomst op de camping was het nog niet zo laat en zijn we nog even de zee in geweest. Daarna hebben we wat gegeten en zijn we gaan slapen.
Dag 21. 27-02-2011
Vroeg opstaan want we moeten vandaag weer een grens over. We hebben ons gewassen en onze spullen gepakt en zijn vertrokken naar de grens. Het duurde niet lang voordat we daar waren, we hebben al onze papieren weer moeten afgeven om te laten stempelen en zijn gaan wachtten bij de auto, al snel komen er van alle kanten mensen aanlopen met grote schotels op hun hoofd met bananen en pindanootjes. Iedereen wil jouw wat verkopen en als je nee zegt gaan ze harstikke zielig doen. We hebben uiteindelijk dus toch maar wat nootjes gekocht en zijn met veel moeite weer ingestapt omdat ze gewoon voor de deur van onze auto gingen staan en ons tegen hielden om in te stappen. Toen we weg reden wouw een van hun een tas hebben van ons en begon die gewoon uit onze auto proberen te trekken, ze heeft hem niet gekregen. Toen we eindelijk langs de grens waren moesten we nog over de rivier in Gambia met de boot. Het heeft 3 bootritten geduurt om iedereen van Go For Afrika over te krijgen naar de andere kant en inmiddels was het dus alweer donker. Toen zijn we met ons allen naar de laatste bestemming gereden waar wij worden verdeeld over de scholen in Senegal en Gambia. Toen we aankwamen bij de camping stond vrijwel het hele dorp op ons te wachtten en waren muziek aan het maken en aan het dansen en alles. We hebben het gered! Toen iedereen op de camping was aangekomen heeft Jan iedereen nog bedankt en zijn we lekker gaan eten. Daarna hebben we nog even aan tafel gezeten met de drummer die vanavond muziek had gemaakt, hij zei dat hij mij kon leren hoe ik een echte afrikaanse trom maak en wouw mij daar wel mee helpen. Ik verheug me erop om hier alles te ontdekken. Daarna ben ik maar gaan slapen.
Dag 22 - Rustdag. 28-02-2011
Vanmorgen hebben we lekker kunnen uitslapen en hebben we de auto's naar achteren gezet en alle spullen nog eens gesorteerd. De brandweerauto werd ook nog eens schoongemaakt en afgeleverd aan de brandweer van in Gambia. Nadat de Brandweerauto weer weg was ben ik samen met de rest van de groep en een vriend van ons genaamd Ebrima naar een krokodillenboerderij geweest. Hier hadden ze meer dan 40 krokodillen, we hebben zelfs ook nog een paar krokodillen aan kunnen raken. Daarna zijn we nog even bank gereden maar daar konden wij niet pinnen omdat in Gambia alleen maar Visa of Mastercard geaccepteerd word. We zijn dus maar naar ons verblijf genaamt Kairoa Garden gegaan, we zijn daarna even naar een plaatselijke discotheek geweest. Hier zijn we niet zo lang gebleven en maar weer terug gegaan en gaan slapen.
Dag 23. 01-03-2011
Vroeg opstaan want we hebben vandaag een soort van barreldag hier in Gambia. Wij kregen een paar dagen geleden te horen dat wij een presentatie moesten houden vandaag om te laten zien wat wij ervoor gedaan hebben om hier te komen en ook om te bewijzen dat wij niet zo maar een of andere rijke lui zijn die even naar Gambia gaan. De presentatie ging toch nog wel goed en we zijn rond half 2 weer zoiets terug gereden naar Kairoa Garden. Onderweg kwamen we langs de containers van Go For Afrika waar alle computers en dergelijke in staan en hebben een paar computers meegenomen om morgen te testen of ze nog werken. Toen we klaar waren met het werk van vandaag zijn we naar een plaatselijk hotel gegaan waar ze een zwembad hebben. We zijn gewoon op de slippers, in de zwembroek, en met de handoek langs de beveiliging gelopen en zijn lekker gaan zwemmen. Daarna zijn we bij Kairoa Garden gaan eten en lekker gaan slapen.
Dag 24. 02-03-2011
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
